Lublin

Obecny kościół i klasztor bernardynów przy ul. Willowej w Lublinie nie jest pierwszym jaki bernardyni zbudowali w tym mieście. Istniał i istnieje do dziś dawny klasztor i kościół pw. Nawrócenia św. Pawła Apostoła, który już od ponad stu lat (z powodu carskiej kasaty) został utracony i obecnie jest parafią księży diecezjalnych.

Historia obecności bernardynów w Lublinie sięga aż XV wieku. W roku 1459 mieszczanie zwrócili się do zakonu z prośbą o przyjęcie fundacji w Lublinie. Fundacja została przyjęta i już w następnym roku przystąpiono do budowy drewnianego klasztoru i kościoła na placu poza murami miasta. Po 10 latach uzyskano od króla Kazimierza Jagiellończyka zezwolenie na budowę murowanego kościoła i klasztoru. Zbudowano duży kościół w stylu gotyckim i konsekrowano w 1496 r. pw. Nawrócenia św. Pawła.

Ze względu na znaczenie klasztoru i jego centralne położenie urządzano w Lublinie szereg kapituł prowincjalnych. Również król Zygmunt August wybiera ten kościół, jako największy z lubelskich, i w nim śpiewa hymn dziękczynny ‘Te Deum Laudamus’ na zakończenie obrad Unii Litwy z Koroną. O wielkiej roli lubelskiego klasztoru świadczył fakt, że w XVIII w. przebywało w nim zazwyczaj 40-50 zakonników, a ojcowie prowadzili ożywione duszpasterstwo nie tylko we własnym kościele.

Bernardyni wielokrotnie zwracali się do biskupów lubelskich z prośbą o zwrot klasztoru i kościoła. Niestety nie udało się tego zrealizować. Aby zakonnicy, szczególnie ci studiujący i pracujący na KUL-u, mogli mieć miejsce na zamieszkanie, przełożeni zdecydowali się na zakup tymczasowego mieszkania w bloku.

Sytuacja stała się bardziej klarowna pod koniec lat 80-tych. Dzięki zabiegom prowincjała bernardynów, o. Andrzeja Pabina, ordynariusz diecezji, ks. bp Bolesław Pylak wyraził zgodę na założenie domu zakonnego na terenie projektowanego osiedla “Botanik”. W 1991 r. poświęcono drewnianą kaplicę i klasztor. Bernardyni podjęli pracę duszpasterską w niewielkiej, 500-osobowej parafii.

W 1996 r. rozpoczęto budowę nowego, murowanego obiektu. Nowy kościół został przystosowany do użytku w 2011 r. – na 20-lecie istnienia parafii. Surowy jeszcze stan kościoła był stopniowo wyposażany. Dlatego w 2016 r. nastąpił uroczysty akt konsekracji kościoła, którego dokonał ks. abp Stanisław Budzik, metropolita lubelski.